El Muséu de Belles Artes d'Asturies arriqueció considerablemente los sos fondos nos postreros dos años gracies a la donación de Plácido Arango (33 obres) y el depósitu efectuáu pola vilba del IX Conde de Villagonzalo (44 obres). Frutu d'estes dos arrogantes aportaciones –que yá s'enseñaron nes sos respectives amueses temporales– la pinacoteca asturiana acaba de reorganizar la so colección permanente pa ufiertar al visitante una esperiencia arriquecida. Amás, a partir de los primeros meses del próximu añu, el muséu asturianu va incrementar los sos fondos con “una nueva serie de depósitos” d'obres de pintura asturiana del sieglu XIX procedentes del Museo Nacional del Prado.
“Más intensu y estensu”. Asina ye como los responsables del Belles Artes califiquen el nuevu percorríu espositivu, tres la incorporación de les pieces de la donación Arango y del depósitu fechu pola vilba del Conde de Villagonzalo, l'asturiana María Luisa Corrada. Prácticamente, menos la sala na que s'espón l'esllumante apostoláu d'El Greco –una de les xoyes de la pinacoteca asturiana– casi toles sales del Palaciu de Velarde fueron tresformaes. Inclusive delles obres treslladáronse a la Casa d'Uviéu-Portal y al estragal del Edificiu Ampliación. Amás d'estes dos aportaciones, el muséu recuperó pa la esposición otres obres que taben nos sos almacenes, tal ye'l casu d'una pareya de bocetos del artista Andrés Vidau qu'agora llucen, nel estragal del edificiu ampliación xunto a la obra “Alegoría de Asturias”. Los dos bocetos roblaos por Vidau pertenecen a la colección de Nicolás ya Inés Vielsa Antuña.
Les sales tresformaes son la 1, 3, 4, 5, 6, 7 y 8. Según el Muséu, “la presencia d'un mayor númberu d'artistes permite disfrutar d'un percorríu pela hestoria del arte muncho más ricu y completu. Nél, non yá nomes de talla nacional sinón tamién internacional faen del actual muséu rexonal un centru de referencia nel panorama museográficu nacional”.
Con estos cambeos, la colección espuesta nel Palaciu de Velarde, viose arriquecida cola presencia de numberosos autores qu'enantes nun taben presentes nel muséu, “nomes de primera fila ente los que s'atopen creadores como Juan de Juanes y Juan Pantoja de la Cruz, dambos na sala 1”, sorrayen dende'l muséu. Nel corredor de la primer planta del palaciu tamién pueden contemplase pieces d'otros pintores destacaos como Juan van der Hamen y León, Alejandro de Loarte, Massimo Stanzione o Peter Snayers. Na sala 3 espónse tamién una escultura de la escuela de Juan de Mesa que representa un Neñu Xesús. Y agora, na sala 5, cuelguen llenzos de Giovanni Battista Pittoni, Louis-Michel van Loo, Mariano Salvador Maella, Ramón Bayeu, Giovanni Battista Lampi. Na sala 6, espónense obra de Genaro Pérez Villaamil y Federico de Madrazo.
Non toles obres d'incorporación recién tán espuestes. Dalgunes, en formando parte de les esposiciones temporales tán “en fase de descansu”, ello ye'l casu de los dibuxos de Goya y de Madrazo, del recién depósitu de Villagonzalo.
El “remontaxe” de les sales del muséu buscó tamién “xenerar nuevos diálogos” ente les pintures y otres pieces, como ye'l casu de les que s'incorporaron a la sala 4, como una escultura de San Xuan Bautista nel desiertu –anónimu español del sieglu XVIII–, una custodia de plata datada nel añu 1725, o una talla del escultor asturianu José Bernardo de la Meana que representa a San Xuan Evanxelista. Na sala 5 tamién se repiten estos “diálogos” ente pintura y escultura cola esposición d'un grupu escultóricu de la castellonense Fábrica de Alcorta dedicáu al dios Neptuno (p'hacia 1800), el bustu de dama atribuyíu a Agustín Pajou o una xarra alusiva a la unificación de Gran Bretaña ya Irlanda, datada a principios de sieglu XIX y de procedencia inglesa.
La reorganización tamién buscó nuevos sentíos. Por casu, na sala 4, cuélgase un conxuntu de Miguel Jacinto Meléndez, l'uvieín fundador d'una saga d'artistes y que'l so fíu Luis foi'l bodegonista más importante del sieglu XVIII. “Esti conxuntu ta compuestu por semeyes de corte, pintura relixosa y otres obres que dan cuenta del mapa temáticu y calidá de les sos creaciones. Al pie de ella, la serie de bodegones del afamáu Luis Meléndez, delles de les miniatures qu'ilustren El Quixote, tamién realizaes por miembros de la familia Meléndez”, indiquen dende'l muséu.
Sala 1
Los visitantes van poder atopar agora nesta sala del Palaciu de Velarde obres de Juan de Juanes y de Juan Pantoja de la Cruz.
Sala 3
Nesta sala del Palaciu de Velarde hai una nueva escultura de Juan de Mesa que representa al Neñu Xesús.
Sala 4
Incorpórase la escultura de San Xuan Bautista, un anónimu español del sieglu XVIII, y una talla del escultor asturianu José Bernando de la Meana, ente otres pieces. Hai amás un espaciu específicu dedicáu a Miguel Jacinto Meléndez.
Sala 5
Llenzos de Giovanni Battista Pittoni, Louis-Michel van Loo, Mariano Salvador Maella, Ramón Bayeu y Giovanni Battista Lampi. Tamién, hai un grupu escultóricu dedicáu al dios Neptuno y un bustu de dama atribuyíu a Agustín Pajou.
Sala 6
La sala 6 del Palaciu de Velarde incorpora obres de Genaro Pérez Villaamil y Federico Madrazo, procedentes de les nueves dotaciones del Muséu.
Sala 7
Na Casa d'Uviéu-Portal colgáronse obres qu'enantes taben nel Palaciu de Velarde roblaes por Carlos de Haes, Ernet Hébert, Aureliano de Beruete o Ignacio Pinazo.
Sala 8
Nesta sala dedicada a la llamada xeneración romántica preséntase agora un montaxe más ricu y novedosu.
