El casu del cazador (medieval) apuñaláu: Ciañu "revela" un crime cometíu va nueve sieglos

Una montería, dalgún xabalín valtáu y una espada clavada a traición nel llombu d'ún de los cazadores. Pasaron nueve sieglos, colo qu'abulta a que'l crime taría prescritu, pero la so alcordanza permaneció latente dende entós nun capitel de la ilesia de San Andrés de Ciares, en Xixón, escondíu tres la gastadura de la piedra y el pasu del tiempu. Agora puede vese a tou color nun relieve recreáu gracies a imaxes en trés dimensiones, na esposición permanente instalada dende marzu na Casa de los Alberti, en Ciañu (Llangréu). 

L'amuesa surdió enxaretada nel proyeutu "Canteros del soníu", na que s'esponen ocho instrumentos de la iconografía medieval asturiana, dellos apaecen en fachaes de templos de la comunidá. Ún d'ellos ye la corna de la ilesia de San Andrés de Ciares en Xixón. Xunto al instrumentu que queríen rescatar, los investigadores tamién atoparon un crime. 

Ciaño pone banda sonora al Medievo con una recreación de instrumentos antiguos

Esplícalo Fernando Oliva, miembru del equipu de xestión y de producción del proyeutu "Canteros del soníu" y encargáu de les reproducciones en 3D. "Ye una cosa mui rara y bien llamativa porque, anque na iconografía románica de la dómina hai escenes de caza, ye la primer vegada na qu'atopo con un crime talláu na piedra. Nun se trata de nenguna escena bíblica nin s'utiliza un cuchiellu de montería. L'arma tien forma d'espada clásica y vese como ún de los personaxes ta corando a otru pel costazu", esplica.

Vese na recreación porque nel capitel orixinal de Ciares –un templu delles vegaes reconstruyíu y nel que les sos partes más antigües daten del sieglu XII– cuesta albidrar la escena. Na amuesa de Ciañu enseñen copies de toles iconografíes estudiaes nos relieves en dos versiones: l'estáu actual y una versión policromada recreando l'orixinal. 

Al nun ser la crónica de sucesos un xéneru mui trabayáu nos códices medievales, nun queda otru remediu que pescanciar sobre dos grandes entrugues que dexa la escena: el quién y l'ónde. Oliva apunta posibles hipótesis. "Polo inusual del tema, abulta como si daquién fuera testigu d'un crime que quixo dexar conseñáu. La talla ye de calidá media, asina que pue ser obra d'unos de los aprendices qu'acompañaben a los maestros que venía de Francia a trabayar na catedral de Santiago y que diben ‘entrampiando’ pel Camín colos trabayos que-yos diben saliendo. O de daquién d'equí que quixo asonsañar el so trabayu". La respuesta va siguir soterrada so la piedra.

"Cola ayuda del Gobiernu del Principáu d'Asturies"

Suscríbete para seguir leyendo