"Operación Kilo"

"Operación Kilo"

Un kilo d’empatía.

Un kilo d’ilusión.

Un kilo d’amistá.

Un kilo de sonrisas.

Un kilo de lluz.

Un kilo de comprensión.

Un kilo de sosiegu.

Un kilo d’amor.

Un kilo de silenciu.

Un kilo d’esperanza.

Un kilo d’abrazos.

Un kilo de paz.

Esti ye’l testu col qu’esti añu felicité la Navidá a los mios amigos y amigues. Toos sabemos qu’en realidá la "Operación Kilo" que facemos en distintes feches ye pa mandar productos, non perecederos, al Banco d’Alimentos, que fai un llabor esencial pa la xente que lo necesita, porque l’alimentu diario ye dalgo que nun debiera faltar a naide.

Sicasí, magar lo positivu d’esta ONG, que palia la fame en munchos llares y merez un reconocimientu especial, ye fundamental qu’esta solidaridá se complemente y/o se supla con polítiques públiques qu’analicen y palien los raigaños de la probeza y que tolos ciudadanos tengan un bocáu que llevar a la boca, non solo en Navidá, si non tolos díes del añu. Solo asina vamos poder avanzar escontra una sociedá más xusta y equitativa, onde toos tengan satisfeches les necesidaes pa vivir con dignidá.

Pensando nel llabor d’escelencia del Banco d’Alimentos y de la "Operación kilo" que se lleva al cabo nestes feches y n’otres époques del añu, ocurrióseme qu’ente tol fulgor navidiegu, bien podíemos facer una "Operación Kilo" que paliare otres carencies que nos amaguen nestes feches cuando too paez que relluma, pero que ye tan artificial como les lluces que brillen nes calles y places.

En sin dulda, lo más formoso que podríemos recibir nestos díes ye: empatía, calor, compañía, cariñu, amor, amistá, esperanza, abrazos, tenrura y paz, too por kilos. Ello de xuru que nos mataría la fame del alma (que la hai por tonelaes) y digamos que ye tan doliosa como la fame de los alimentos que nos nutren el cuerpu.

Si pensamos en cuantes persones pasen en soledá la Navidá, quiciás se nos removeríen les coraes. Cuántes persones, por dixebraes circunstancies, nun recibieron un besu nin un abrazu de los suyos, cuántes persones nun recibieron el cariñu qu’esperaben, cuántes nun recibieron una pallabra de consuelu ante situaciones d’enfermedá, de lloru y otres llaceries que nos afeuten y que toos conocemos. L’egoísmu reina cada vez más nesta sociedá podre onde naide se pon nel llugar de los demás. Falta la empatía que paez que se somorguió no más fondu del mundu.

Poro ocurrióseme’l testu col qu’entamu l’artículu a mou de regalu o reclamu nestes feches, magar qu’esta "Operación Kilo" qu’escribí ye mui difícil de poner en práutica. Tendríamos que conciencianos toos de lo importante que ye un abrazu y una pallabra d’aliendu en Navidá y a lo llargo de tol añu. Hai munchos momentos que lo necesitamos, munchos momentos d’adversidá nos que s’agradez la empatía y el cariñu. Y amás ye necesario demostralo. Ye importante compartir caridá cercana colos más allegaos y con toles persones que lo necesiten.

Bon añu 2025 y un kilo d’amor.

Suscríbete para seguir leyendo