Viéno-y bien a la más veterana de les revistes que s'editen n'asturianu la competencia nel so mesmu tarrén. L'aparición en 2001 del primer volume de la "Revista de Filoloxía Asturiana", editada por Alvízoras/Trabe y vinculada a los estudios filolóxicos asturianos na Universidá d'Uviéu, supunxo un revulsivu que fexo a "Lletres Asturianes" cambiar dellos aspectos de la publicación, hasta'l vieyu formatu apaisáu pol más normalizáu y manuable col que s'edita güei.
Nesti númberu 118 de "Lletres Asturianes" podemos destacar varios de los sos artículos. Abre la publicación en portugués Clarinda de Azevedo Maia sobre la estandarización de les llingües, con atención al casu asturianu, interesante siempre pola visión que s'aporta dende la perspectiva portuguesa. Sicasí, como l'autora fai cincapié nel procesu medieval asturianu, nun dexa de sorprender que nun faiga nenguna referencia al trabayu sobre la historia de la llingua asturiana y sobre la so lliteratura medieval del profesor Xulio Viejo, que xulgo imprescindibles a la de tratar estos asuntos. Nun se cita siquiera na bibliografía. Nun ye un casu aisláu: notamos en dalgunos investigadores del ámbitu internacional una atención particular a la bibliografía que xenera l'Academia de la Llingua, interesante ensin dulda, pero non esclusiva nin escluyente.
Xuan Lajo fala del posesivu en Senabria, Zamora, dando cuenta de les dos llingües tradicionales de la contorna, el gallego-portugués y l'asturlleonés; José A. Álvarez Castrillón pon en relación un fechu históricu, la muerte d'un cura en 1564, cola lleenda del "Desterrado" del altu Navia. Antón Caamaño centra'l so artículu nel teatru de la Ilustración, faciendo posa en Xovellanos y restrexando la influencia que ve en determinaos subxéneros (como'l monólogu o la comedia costumista). Al monólogu, con atención a la so renovación (de la que ye un destacáu protagonista), dedica Carlos Alba "Cellero"'l so artículu, destacando la esclusividá d'esta manifestación escénica qu'anda una doble dirección: de lo oral a la forma lliteraria, y de lo lliterario otra vuelta a lo oral. Javier Rivero Grandoso ocúpase de la novela criminal asturiana, el xéneru negru, que según esti autor aniciaría ente nós en 1984 cola publicación de La muerte amiya de nueche de Xuan Xosé Sánchez Vicente, un fechu que coincide nel tiempu cola primera en gallegu, Crime en Compostela, de Carlos G. Reigosa, tamién de 1984.
Ramiro González Delgado dedica'l so trabayu a la mitoloxía clásica nos anicios de la lliteratura asturiana. Esti profesor de llingües clásiques vien ocupándose nos últimos años de restrexar esa influencia nes nueses lletres, analizando recreaciones, traducciones o adaptaciones dende les fontes clásiques orixinales. Ye lo que fai col romace "Blancaflor y Filomena", recoyíu n'Asturies nel sieglu XIX, y coles fábules mitolóxiques de los sieglos XVII y XVIII. Al estudiales toma partíu na polémica sobre l'autoría de "Píramo y Tisbe" concluyendo que, n'atención al usu de les fontes clásiques, la estructura y l'ausencia de recursos cómicos y eróticos qu'hai n'"Hero y Lleadro" y "Dido y Enees", aquella nun ye de Marirreguera. La revista termina con un apartáu de reseñes, notes y anuncies, la edición d'un poema manuscritu de Marcos del Torniello (qu'edita Xosé Ramín Iglesias Cueva) y un trabayu de pedagoxía de Xurde Fernández. Con esti númberu 118 que s'edita agora cumple la revista de l'Academia de la Llingua Asturiana 36 años d'andadura: aquel primer númberu del entós boletín "oficial" de l'Academia salía'l 1 de mayu de 1982 de los obradorios de Pipe Grossi n'Uviéu. Un llargu camín andáu.
