N'Asturies utilizamos la palabra raposa pa referinos a la zorra. Pero llamar raposa a una muyer nun tien les mesmes connotaciones que llamala zorra. Ser raposa ye ser viva y astuta, qu'escuende los sentimientos y tien facilidá pa engañar. Y ser raposu significa lo mesmo. Sin embargo, cuando falamos de ser una zorra sabemos bien lo que significa, por muncho que'l xuez Del Olmo quiera convencenos de que llamar «¡zorra!» a una muyer nun ye llama-y puta. N'asturianu, la zorra ye una fola grande de les que lleguen a la oriella ente otres menos intenses. Y zorra también ye la fema que nun queda preñada o quien escuende los sentimientos y les intenciones verdaderes. Sicasí l'actu comunicativu ye muncho más complicáu y el significáu de les pallabres pue variar, pues nél xueguen un papel importante tolos elementos de la comunicación, ente ellos el contestu nel que se dicen, el llinguax non verbal, la entonación y demás.
Dende hai unos años, venimos reivindicando por parte de distintes instituciones y coleutivos la utilización del llinguax non sexista, y faense verdaderos esfuerzos, y por veces, hasta dellos estropicios, col envís de nun discriminar a muyeres y homes. Toos sabemos del poder del llinguax, qu'influye fondamente nes actitúes, nel comportamientu y nes perceiciones. Poro, ye tan importante que vaya caltriando na sociedá l'interés por cuidar el bon usu de la llingua nesti sen. D'otra miente, vemos lo difícil que ye cambiar les connotaciones de munches pallabres que formen parte del llinguax machista del que somos víctimes les muyeres. Y p'avivar el fueu fállase una sentencia d'esti calter, como la que fai unos díes dictó l'Audiencia Provincial de Murcia por parte del yá citáu xuez Del Olmo, que considera que cuando un home, nesti casu un maltratador, llama «zorra» a la so muyer ye pa destacar la so astucia. Ye una provocación pa tolos coleutivos que lleven tantu tiempu trabayando pola igualdá d'homes y muyeres.
Namás fai falta una rápida reflexón p'atopar una riestra pallabres que-y podríemos llevar al xuez machista, que tienen un significáu despeutivu en femenín y sin embargu en masculín son pa emponderar al machu.
A traviés del llinguax tenemos una perceición del mundu nel que nos desenvolvemos, y faise necesario adoutar formes nueves pa que cuaye una tradición non sexista del mesmu, hasta llegar a la so normalidá nel usu, por más que seya difícil cambiar les connotaciones que yá tienen delles pallabres, qu'ofienden y humillen a les muyeres. Sería bono saber si daquién-y llamara «cabrón» al xuez Del Olmo qué ye lo que llegaría a entender. Qué aceición del diccionariu diba escoyer y si¡-y prestara muncho'l calificativu.
