La Nueva España

La Nueva España

Contenido exclusivo para suscriptores digitales

Maxi Rodríguez

Parando en Villalpando

Maxi Rodríguez

Lo nuestro

Beguin the beguin

Ilustración de Pablo García

–Hola, buenes, quería retomar lo nuestro.

–¿Perdona?

–Tranqui, tía, toi vacunáu.

–Pero qué...

–Toi poniéndome al día.

–¿Al día?

–Sí, ho. Ya tuvi pasiando, yendo a bares, volviendo a ver a familiares, socializando y tal…

–¿Pero tú quién yes?

–Nun te fagas la tonta, hai que retomar, vengo en plan de Veguín.

–¿De Tudela Veguín?

–No. De beguin the beguin, o sea, volver a empezar.

–¿Cómo ye, ho?

–Díjete: ¿tomamos la última en mi casa?

–¿Qué? ¿Tú a mí? ¿Cuándo?

–El sábadu siete de marzo de 2020.

–¿Que qué, ho?

–Aquí ta apuntao. Tomamos tres cacharros y te cunté’l chiste del padre que perdió a la fía. ¿Te alcuerdes o non?

–Ni idea.

–¿Cómo se llama? ¡Esperanza! Y diz el otru: Imposible, porque la esperanza ye lo último que se pierde.

–Pero, tío, ¿qué me tas contando?

–El chiste mui buenu nun ye, selo yo, pero a ti fízote gracia. Tabes algo borracha y díjete: ¿tomamos la última en mi casa?

–¡Y yo díjete que no!

–Mentira. Tú dijiste: toi cansá, otru día…

–Bueno…

–Ah. Por eso, la cosa ye retomar.

–Pero, tío…

–Escucha: pusiéronme dos de Pfizer y toi como un torín.

–Pues ponte la mascarilla y tranquilín, eh, tranquilín…

–¿Pensástelo o no?

–¿El qué, ho?

–Lo nuestro.

–¿Pero qué nuestro, gilipollas?

–Sin insultar, eh. Ojo. A ver si en vez de salir mejores salimos más faltosos.

–Ya nun soi la misma, Longinos.

–¿Ves? ¿Ves cómo te alcuerdes? ¡Soi inolvidable!

–Con esi nome, podíes cagate…

–¿Tomamos la última en mi casa?

–¿Pero qué última, oveya, si son les tres de la tarde?

–Yera por garralo onde lo habíamos dejao. ¡Toi mui excitau!

–Jobar, pues nun se te nota na.

–Ye que soi asintomáticu. Toi cachondu, pero por dentro. ¿Quiés que…?

–Nun pue ser, Longinos, tuvi mucha incidencia acumulá...

–¡Pero si tá bajando!

–Refiérome a mí, sexualmente hablando.

–¿Cómo ye, ho?

–Fartuqueme de sexo virtual, engancheme a los juguetes, ya nun creo en los paisanos. Decepcionome hasta Fernando Simón…

–¡Vaya por Dios! ¿Tomamos la última en mi casa?

–Toi cansá, otru día…

www.parandoenvillalpando.com

Compartir el artículo

stats