Parando en Villalpando

Sensación térmica

Borrasca interior

Sensación térmica

Sensación térmica / Pablo García

Maxi Rodríguez

Maxi Rodríguez

–¿Ónde vas tan veraniegu, Celso?

–¿Por?

–¡Coime, tas coloráu como un tomate!

–Home, con esti calor…

–¿Calor?

–Claro, Nicanor. El temporal ya pasó.

–¿Qué dices, ho? Si ta xelando…

–Na.

–Tamos n’alerta por baxes temperatures.

–Pijaes. Tamos en primavera.

–¿Cómo ye, ho?

–Según l’añu nuevu chinu…

–No jodas, Celso. ¡Fae un cutu que escarabaya el pelleyu!

–Bobaes.

–¿Nun visti lo que marca’l termómetru?

–Na. Lo importante ye la sensación térmica.

–¿La qué, ho?

–La humedá ye relativa, lo del fríu ye subjetivo.

–¿Pero qué me tas contando, Celsín?

–Cada cuerpu humanu ye d’una manera, ¿oíste? Y los de Pravia…

–¡Ta bajando la cota de nieve!

–Allá ella, ¿oíste?

–Pero tú…

–Yo per dientro toi subiendo la cuesta de xineru.

–¿Que qué, ho?

–Toi más caliente, Canor, que’l picaporte d’una sauna.

–¿Por?

–¡Por tou, Nica! L’ambiente, la precampaña, la velocidá del aire, el retrasu de l’AVE…

–¡Meca! ¡El casu ye que tas coloráu como un tomate!

–Y pa enriba, a mí’l fútbol aféctame al índice metabólicu.

–¿Cómo ye, ho?

–Tengo la sensación térmica de que vamos acabar a hosties.

–Calla, ho.

–¿Nun ves cómo vengo? ¿Nun me notes la sudoración?

–Pues tamos a tres graos Celsius.

–Na. Eso nun val pa na, yo me rijo por “graos Celso”.

–¿Eh?

–El calor que llevo per dientro, Nicanor, el sofocón interior.

–Yes mundial, Celso.

–El cuerpo humanu ye caprichosu, Nica. Y yo tengo una sensación térmica mui chunga.

–Calla, ho.

–La mio envernada va per dientro, ¿oíste?

–¡Meeeee! Anda, vete pa casa a poner un anorak que vas ponete malu.

–Malu yá toi.

–¡Cagonrós, Celsín! ¿Pero cómo turciaste así, ho?

–Vibraciones, radiaciones… ¿Tú nun lo notes?

–Vas coyer una pulmonía.

–Calla, ho. ¿Con esti calorón?

–¿Calorón? Sí, ho…

–La sensación térmica, dígotelo yo.

www.parandoenvillalpando.com

Suscríbete para seguir leyendo