Gonzalo Cuervo ye funcionariu y trabaya nel palaciu d'Inclán y Leyguarda, na plaza del Sol. La so otra pasión ye la hestoria, y de la concidencia ente'l so día a día y les sos investigaciones nació una idea que suaña con ver fecha realidá: que l'inmueble onde trabaya, un caserón del sieglu XVIII, camude nel muséu de la hestoria d'Uviéu. 

El so proyectu nun se quedó nuna mera especulación. Pa rematar el so grau n'Hestoria del Arte, decidió convertir esta propuesta na materia del so trabayu de fin de grau, que cuntó cola tutoría d'Isabel Ruiz de la Peña. Asina la “propuesta museolóxica pal palaciu d'Inclán y Leyguarda” convirtióse nun documentu bien trabayáu onde Cuervo diseña espacios, elementos, vinilos y hasta propuestes educatives pa lo que podría ser el muséu d'Uviéu. 

“Un palaciu del sieglu XVIII allugáu nel centru históricu de la ciudá, con una superficie útil de dos mil metros cuadraos, partíos en cuatro plantes, supón una oportunidá única pa la creación d'un espaciu educativu”, sostién. Al so favor ta'l fechu de que l'Alministración nun ocupa más qu'un 20% del espaciu, y ta convencíu de que'l palaciu de la plaza del Sol puede siguir calteniendo esti usu ya incorporando nél el muséu ensin mayor problema. 

El so plan tamién inclúi solicitar la so declaración como Bien d'Interés Cultural, por más que pel momentu nun recibiera respuesta. Pero la parte importante ye la del muséu de la ciudá, allugáu nel centru d'Uviéu y cola posibilidá d'abrir una entrada nueva a la cai Carpio pa facer más fácil el pasu de los visitantes. 

Esti muséu suañáu por Cuervo va integrar dellos bloques correspondientes a los grandes periodos históricu-culturales de la ciudá, dende los sos oríxenes hasta la gran quema del sieglu XVI. Van esponese vídeos esplicativos de los distintos periodos y van disponese paneles esplicativos de les fases urbanes, maquetes y elementos arquitectónicos realzaos sobre peanes. 

Pero ún de los sos elementos principales, indica, ye la recreación na planta baxa del patiu central de l'Arca Santa, espuesta nuna urna de cristal. “La llumada va ser efectista pa contribuyir a afitar l'atención a lo que foi l'elementu más dinamizador de la ciudá. Va crease una llínia del tiempu colos acontecimientos más relevantes de la hestoria por que l'espectador pueda establecer comparances. Va haber soportes d'última xeneración como hologrames o pantalles táctiles y pieces orixinales”. 

Gonzalo Cuervo considera qu'esti tipu d'equipamientu ayudaría a dinamizar la ciudá, y destaca, nesti sentíu, la esposición de LA NUEVA ESPAÑA “Santullano, viaje al siglo IX”, como un exemplu del tipu d'elementos que podríen integrar el muséu d'Uviéu. 

El diseñu del so equipamientu faise pa ser visitáu dende la planta baxa, pa empobinar a la primer planta del edificiu, na que va rematar el percorríu, saliendo pela puerta allugada na plaza del Sol. 

Ente los aspeutos que Cuervo destaca dientro del so programa, rescamplen los oríxenes de la ciudá, inxeríos nel procesu de la Reconquista, cola figura d'Alfonso II como artífiz de la ciudá, los trés periodos del arte asturianu, prerramirense, ramirense y d'Alfonso III, peculiaridaes, evolución y reflexu de la política y lo relixoso. Depués dase pasu al arte románicu, les sos manifestaciones arquitectóniques, siendo la Cámara Santa la estrella. 

Afóndase tamién nel muséu na idea de “Uviéu, principiu y fin del Camín de Santiago”, puestu en relación a la campaña de prensa esistente pa dar conocencia de la importancia que tuvo la ciudá nel orixe de la vía xacobea. 

Otru apartáu del muséu pon de relevancia la importancia del obispu Pelayo y la gran obra encargada nel scriptorium de San Salvador, el Liber Testamentorum. L'apertura de l'Arca Santa foi un fechu de gran importancia con repercusiones na construcción de la ciudá y na imaxe que d'ella diba cuayando nos pelegrinos que s'averaben. 

A lo último, la construcción de la Catedral va tomar doscientos años d'hestoria nos que, ente otros, va tratase de la ciudá-mercáu, con recreaciones de dómina.