Cuando se fala de tabayones la mente viaxa hasta paraxes exóticos pa imaxinar ún, pero bien pocos conocen la cantidá de saltos d'agua que s'escuenden ente les seindes de los montes asturianos. Víctor Villar Pis, montañeru y escritor, empezó esti día a distribuyir el que ye'l so decimocuartu llibru sobre rutes pela naturaleza asturiana. Con “Cascadas con encanto: 102 rutas” quier asoleyar los saltos d'agua asturianos desconocíos pal gran públicu, y los que, al so xuiciu, más guapos son.
A lo llargo de 232 páxines, Villar Pis amuesa un total de 102 rutes espardíes per 45 conceyos: 42 itinerarios nel Oriente, 29 nel área central y 31 nel Occidente.
La encargada d'escribir el prólogu del llibru, foi l'abogada y política Delia Losa, delegada del Gobiernu d'España n'Asturies.
En caúna de les rutes esplícase minuciosamente'l camín a siguir, la dificultá que presenta, la distancia, les coordenaes, l'entamu y final, l'altitú y el kilometraxe, mesmo que datos sobre los tabayones, como l'altor y el tipu de saltu. Inclúi semeyes a color.
L'altor de les cascaes asturianes nun ye mui eleváu: “Asturies ye una rexón allargada, col cordal mui cerca de la mar, entós nun hai sitiu pa qu'haya saltos mui altos”, esplica Villar Pis. El so encantu alcuéntrase na so forma, el tipu de pimplón o los llugares que los arrodien.
Les localizaciones onde s'atopen pueden ser remotes o atopase nuna curva al pie de la carretera. Munches tienen lleendes o hestories. “Nuna d'elles hai un Buda”, resalta l'autor.
Villa Pis nun puede escoyer una sola: “Cada tabayón tien daqué que lu fai distintu. Quien llea'l llibru va atopar atractivu caún d'ellos”.
Dellos son más accesibles y otros presenten grandes dificultaes, yá sía pol llugar, la orografía o'l mugor que los arrodia. Por eso ye importante tar atentu a los encamientos tocantes a la dificultá qu'apaecen nel llibru.
El fechu de que munchos d'ellos sían desconocíos llévalu a cuntar una anécdota, pos axuntábase cola xente de los pueblos pa determinar el nome. En dellos casos, énte la esistencia de dellos nomes, la elección aportó por “referéndum”.
P'atopar los tabayones percorrió él mesmu la mayoría de los caminos. Les trébedes tuvieron que posase davezu n'agua. L'accesu esnidiosu y los tabayones escondíos tres los bardiales enquedeyaron el llabor. Anque ye un espertu nel monte, arrexuntar les 102 costó-y lo suyo: “Siempre conoces dalgún, pero diba buscando tabayones nuevos”. Tampoco los confinamientos-ylo punxeron fácil, yá que non siempre podía entrar nos conceyos poles restricciones vixentes.
L'espaciu llindáu fixo que nun pudiera incluyir toles rutes que-y prestaría. En dellos conceyos había munches, n'otros nun atopó. Por eso, si hai daqué que resalta Víctor Villar ye la cantidá de tabayones qu'entá tán por afayar.
“Cascadas con encanto”. El llibru, escritu pol montañeru y escritor Víctor Villar Pis, inclúi 102 rutes per Asturies nes qu'hai saltos d'agua. Yá ta a la vienta.
