La Nueva España

La Nueva España

Contenido exclusivo para suscriptores digitales

Maxi Rodríguez

Parando en Villalpando

Maxi Rodríguez

El enemigo está dentro

Seres de mecha corta

–Yes de mecha corta, Chuso.

–Selo yo.

–Tienes que calmate, ho.

–Son toos unos cabrones.

–Mientres non apacigües la to mente y serenes el to corazón…

–¿Qué, ho?

–... Vas siguir lluchando contra l’enemigu esterior.

–¿Qué dices? ¿Nun tas viendo que vienen a por mi?

–Que no, Chusín, que no. Tas obsesionáu y lléveste mal con tou Dios.

–¿Qué culpa tengo yo?

–Yes un caliente, Chusín.

–Toi más quemáu que “Despacito”.

–Nomal, Chus. Pa mejorar la relación colos demás tienes que facer les paces col to únicu enemigu.

–¿Quién, ho?

–Tu mismu.

–¿Qué dices?

–Mírate al espejo.

–¿Yo? ¿Por?

–L’enemigu ta dientro.

–¿Qué me tas contando, Josicarlos?

–Ye lo qu’hai, dígotelo en serio. Yes un egocéntricu.

–¿Quies llevar una hostia?

–¿Ves? Ya tamos… Yes malu pa ti. Nun pues reaccionar así.

–¿Cómo?

–Ves enemigos en tolos sitios.

–Home, una cosa ye una cosa, y otra cosa ye ser faltosu.

–Cuanto más egocéntricu yes más sufres y cuanto más sufres más conflictos tienes colos demás.

–Tu sigue así, verás.

–¿Qué quies, pegame? ¿A ti paezte normal?

–¿El qué?

–Tas tol día buscando bronca y odiando a los demás.

–Yo nun quiero problemes pero’l que me busca atópame, ¿oíste?

–Unu cosecha lo que siembra.

–¿Ah, sí? Pues yo nun recuerdo cuando planté tanto hijoputa.

–Jobar, Chuso, los enemigos aliménteslos cola to percepción egocéntrica de la realidad.

–Tu sigue, verás…

–La violencia nun ye’l camín.

–Yá, pero si te doi una hostia te pongo a andar.

–¿Por qué odies a tol mundu?

–Oveyas…

–¿Pero por qué siempre ves la paja nel güeyu ajenu?

–Vete a cagar.

–Nun te convién ser emocionalmente tan reactivu, Chus. Tas sufriendo a lo pijo.

–¿Qué vas saber tu lo que me convién o non?

–Yes de mecha corta, Chuso.

–Selo yo, coño, selo yo.

www.parandoenvillalpando.com

Compartir el artículo

stats