Parando en Villalpando

¡Sorpresa!

El Antroxu del amor

¡Sorpresa!

¡Sorpresa! / Pablo García

Maxi Rodríguez

Maxi Rodríguez

–Pero…

–¿Qué? Flipaste, eh.

–¿Aquella?

–Sí, sí. ¡Ye la mio muyer, sí!

–Pero..

–¡Menuda sorpresa, eh! ¡Te avisé! ¡En San Valentín voi sosprendete!

–Flipo, Servando. Toi flipando.

–Normal. Si ye que yo cuando me pongo…

–¿Pero por qué nunca me lo dixisti?

–¿El qué, ho?

–Que tas casáu.

–A ver, amor. Más pistes non pudi date. ¿Qué te dixi antes?

–Que tabes cansáu.

–¿Ves? Ente casáu y cansáu hai tan solo una lletra de diferencia.

–Pero…

–A ver, amor. Si non lo pilles, ¿qué ye, culpa mio?

–Y yo pensando que díbamos esfrutar en pareya…

–Tranquila, que lo vamos a pasar pipa.

–¡Puf!

–¿Qué ye?

–Servi, siéntome mal.

–Pos siéntate bien.

–¿Pero cómo puedes ser tan cabrón?

–¿Yo? ¿Por?

–Esto nun tien sentíu.

–Como tou na vida: la caxa de pizza ye cuadrada, la pizza redonda, el cachu de pizza triangular…

–¿Pero cómo tienes tanto morru? ¿Qué me tas cuntando?

–Escucha, amor…

–¡Dexa de llamame amor, cojona! ¿Por qué me llamabes amor too’l ratu?

–Pa nun confundime colos nombres.

–¡Qué asquerosu yes!

–Así me gusta, que lo tomes bien. Yo taba más acoyonáu que Pinocho nuna foguera.

–¿Pero ella sabe lo nuestro?

–Nun lo sé, falamos bien pocu. Díes raros. Ente les charangues, el derbi, el antroxu…

–¿Pero tu cómo puedes tar equí tan tranquilu conmigo?

–¡Coime, ella ta en frente con una tribu d’indios!

–Flipo.

–¿Nun tien gracia?

–Sí, claro. Tou tien gracia siempre y cuando-y pase a otra persona.

–Ye de película, tamos de Goya.

–El guionista de la mio vida tien de tar bien borrachu.

–¡Cayó bien raru’l día de los namoraos! En pleno antroxu…

–¿Pero sois pareya abierta?

–Igual sí, nun sé. Falamos bien poco, yá te digo.

–Flipo, tío. Yo es que flipo contigo.

–¡Menuda sorpresa, eh! ¡Aviséte! ¡En San Valentín voi sosprendete!

www.parandoenvillalpando.com