-Nun ye raru, ye reaciu.
-¿A qué?
-¡A madurar!
-Ya. La culpa tiénesla tú, Neli.
-¿Yo?
-Sí, tía. ¡Yes super-Wendy!
-¿Qué, ho?
-Pásate igual con tolos tíos.
-¿Pero, Vane, qué me tas contando?
-Pareces la madre de los niños perdidos.
-Bah, tía?
-¡Tol día protegiéndolu! ¡Que crezca, coño!
-¿Eh?
-¡Que tome decisiones!
-No se atreve, tía. Ye un poco Peter Pan.
-Claro, teniendo una Wendy detrás?
-Jo, Vane...
-?Pa que haga lo que él no haz?
-Bah, chica.
-?Y se responsabilice de lo que él evita.
-No te pases, jo...
-¿Yo? El que se pasa ye él.
-Probe?
-¡Que yá tien cuarenta tacos, tía!
-Ta desconcertáu, sin curro y?
-Tol día rascándose los güevos nel sofá. ¿A ti paezte normal?
-Bueno, ye incapaz de?
-¡Tu nun yes la madre, Neli!
-¿Y qué?
-Esto paez una guardería. Nun ye una relación sana, tía.
-Bah, ya sabes que ellos tarden más en crecer y?
-El amor nun ye sacrificiu, ¿oíste?
-¿Qué dices?
-No vinimos aquí a cuidar al prójimo, guapina.
-Bah, ye tan ricu?
-Ah. ¿Tien muches perres?
-No, de cara. ¿Nun ye muy riquín?
-¿Pero nun ves cómo te vacila? ¡Tú curras el triple que él!
-Ye creativu, né. Escribe y eso.
-¿El qué?
-Poemas, mensajes de móvil, cartas al director?
-¡Mándalu a la mierda!
-Ye'l mi chorbo, tía.
-Sólo vive pa la Play. No hay con quien contar.
-Bah, tía, ye feliz así.
-Y tú de chacha, ¿no? Con tal de hacer felices a los demás?
-Vane, tía?
-Super-Wendy, de verdad.
-Son rachas, Vane, ya verás dentro de unos añinos?
-¿Qué?
-Ponse a currar, cambia el carácter y?
-Sí, ya verás. En el país de Nunca Jamás.
www.parandoenvillalpando.com