-Nun ye raru, ye reaciu.

-¿A qué?

-¡A madurar!

-Ya. La culpa tiénesla tú, Neli.

-¿Yo?

-Sí, tía. ¡Yes super-Wendy!

-¿Qué, ho?

-Pásate igual con tolos tíos.

-¿Pero, Vane, qué me tas contando?

-Pareces la madre de los niños perdidos.

-Bah, tía?

-¡Tol día protegiéndolu! ¡Que crezca, coño!

-¿Eh?

-¡Que tome decisiones!

-No se atreve, tía. Ye un poco Peter Pan.

-Claro, teniendo una Wendy detrás?

-Jo, Vane...

-?Pa que haga lo que él no haz?

-Bah, chica.

-?Y se responsabilice de lo que él evita.

-No te pases, jo...

-¿Yo? El que se pasa ye él.

-Probe?

-¡Que yá tien cuarenta tacos, tía!

-Ta desconcertáu, sin curro y?

-Tol día rascándose los güevos nel sofá. ¿A ti paezte normal?

-Bueno, ye incapaz de?

-¡Tu nun yes la madre, Neli!

-¿Y qué?

-Esto paez una guardería. Nun ye una relación sana, tía.

-Bah, ya sabes que ellos tarden más en crecer y?

-El amor nun ye sacrificiu, ¿oíste?

-¿Qué dices?

-No vinimos aquí a cuidar al prójimo, guapina.

-Bah, ye tan ricu?

-Ah. ¿Tien muches perres?

-No, de cara. ¿Nun ye muy riquín?

-¿Pero nun ves cómo te vacila? ¡Tú curras el triple que él!

-Ye creativu, né. Escribe y eso.

-¿El qué?

-Poemas, mensajes de móvil, cartas al director?

-¡Mándalu a la mierda!

-Ye'l mi chorbo, tía.

-Sólo vive pa la Play. No hay con quien contar.

-Bah, tía, ye feliz así.

-Y tú de chacha, ¿no? Con tal de hacer felices a los demás?

-Vane, tía?

-Super-Wendy, de verdad.

-Son rachas, Vane, ya verás dentro de unos añinos?

-¿Qué?

-Ponse a currar, cambia el carácter y?

-Sí, ya verás. En el país de Nunca Jamás.

www.parandoenvillalpando.com