La torre de la Catedral d'Uviéu enseña tolos sos secretos

La Catedral d'Uviéu nunca dexa de sorprender. Nos últimos meses, a lo llargo de les obres empobinaes a abrir la torre gótica a les visites turístiques y culturales, l'afayu d'unes fotografíes que conseñaben que, primero de la Guerra Civil, había campanes nel cuerpu renacentista de la torre. Foi l'afayu más importante de los realizaos de magar empezaron les obres, pero nun foi l'únicu. Mientres los trabayos, los técnicos recuperaron so ún de los suelos remocicaos dellos oxetos de la dómina de la guerra, ente ellos un casquillu de bala, y un periódicu: nada menos qu'un exemplar de LA NUEVA ESPAÑA, de la edición del 8 d'abril de 1937, apenes cuatro meses dempués de la fundación del periódicu. 

Los restos apaecieron mientres los trabayos de sustitución del suelu de madera del cuerpu de campanes. Al llevantar unes tables deterioraes quedó a la vista el trasdós de la bóveda del cuerpu de contrapeses: ellí taben los oxetos, qu'agora se guarden nel archivu de la catedral. Taba l'exemplar de LA NUEVA ESPAÑA, nun sorprendente estáu de caltenimientu (de xuru por tar depositáu nesi compartimientu estancu ente la bóveda y el suelu del pisu cimeru), pero tamién el casquillu d'un proyectil de metralleta, un frascu de cristal d'un arume que (según diz la etiqueta) llegara a Asturies dende París, dos fragmentos triangulares de cristal que calteníen parte del emplomáu y un serruchu de mano col mangu de madera xistráu y la fueya ferruñosa.

La fecha del periódicu asitia estos restos nun momentu en que la Catedral d'Uviéu entá se llambía les feríes que recibiera na guerra. El templu acabara mui mal depués de la batalla pol dominiu de la capital asturiana. Un informe realizáu por Luis Menéndez-Pidal y fecháu el 7 de febreru de 1938 detalla los numberosos daños que sufriera'l templu. Nel casu de la torre, apunta lo siguiente: "En trés de les sos fachaes (Este, Sur y Oeste) pergrandes desperfectos y grandes zones destruyíes. La fachada Sur ta toa ella machucada por granaes de cañón. La flecha mui llaceriosa. La metá cimera sumió polos disparos de cañón. Na torrecilla de la escalera de cascoxu falta un gran tramu (de 18 a 25 pasos)". Ye la torre esmocada que coronaba la "Uviéu en ruines" que pintó, con inigualable dramatismu, Joaquín Vaquero Palacios. Un cuadru memorable, fecháu hacia 1942, y que güei se guarda nel Muséu de Belles Artes d'Asturies.

La restauración de la Catedral d'Uviéu, baxo la dirección de Menéndez-Pidal, empezó esi añu de 1938, y allargóse alredor d'una década. A lo llargo de les obres suprimióse, según paez, un grupu de campanes asitiáu nel cuerpu renacentista de la torre. Dos fotografies antigües, alcontraes polos responsables de la obra de restauración, punxeron a Agustín Hevia Ballina, canónigu de la Catedral y por munchos años responsable del archivu, tres la pista d'estes desconocíes campanes, que finalmente pudo allugar nesi cuerpu renacentista y que la so buelga alcontró Jorge Hevia, l'arquiteutu responsable del Plan Director de la Catedral y de la intervención na torre, nos mesmos planos de Menéndez-Pidal. L'afayu dexó amás entender una singularidá de la torre qu'escamaba a los canónigos y a los trabayadores de la Catedral: un furacu a lo cimero de la bóveda de campanes. Yera per onde pasaba la cadena d'esi otru cuerpu de campanes, esaniciáu depués de la guerra.

Son los secretos de la Catedral que la última intervención na torre ayudó a desvelar. Agora, ye la torre mesma la que ta abierta a la ciudadanía, cola inauguración del esperáu serviciu de visites turístiques destináu a convertir la flecha catedralicia nun pimpanudu faru turísticu pa la capital.